Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از راشاتودی، به‌دنبال شناسایی آنچه آمریکا «بالون چینی» بر فراز حریم هوایی خود خواند و سپس آن را سرنگون کرد، مقامات این کشور به همراه کانادا مدعی شدند که چندین «شیء پرنده ناشناس» یا همان «بشقاب پرنده» خودمان، بر فراز این دو کشور رویت شده است؛ آمریکا بدون مسئول دانستن کشوری خاص درباره این اشیاء پرنده، یکی پس از دیگری آنها را سرنگون کرد و فارغ از منشاء این اشیاء، به اهداف خود از جمله افزایش بودجه نظامی جامه عمل پوشانید!

از جمله دیگر نیات واشنگتن که پس از این حوادث محقق شد، می‌توان به افزایش هراس جمعی، تشدید تنش با چین و روسیه و تبعیت ساختگی متحدان آمریکا از این کشور اشاره کرد و حالا ادامه سال ۲۰۲۳، پر پیچ و خم خواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جو بایدن، رئیس جمهور کنونی آمریکا شبیه دونالد ترامپ نیست بلکه به مراتب بدتر است. دوران ریاست جمهوری ترامپ به لطف خط فکری کاسب‌کارانه او، دوران مال‌اندوزی و به عبارتی حداکثرسازی صادرات و حداقل‌سازی واردات بود و در عمق تصمیماتش نظامی‌گری دیده نمی‌شد. ترامپ به‌دلایل اقتصادی و تجاری از چین تنفر داشت و در عین حال، درباره مذاکره با روسیه و کره شمالی، مواضع عمل‌گرایانه اتخاذ می‌کرد؛ مواضعی که ماحصل آن برای او، چیزی جز تحقیر از جانب ساختار و تشکیلات سیاسی آمریکا نبود؛ تشکیلات سیاسی که از هر موقعیتی برای تضعیف و زیر سوال بردن او استفاده می‌کرد، مانع خروج او از سوریه می‌شد و لحن و ادبیاتش در قبال ناتو را بی‌اهمیت جلوه می‌داد!

در سوی مقابل، بایدن رئیس جمهوری نئومحافظه‌کار و با تمایلات به شدت نظامی‌گرایانه‌ای است که به کشمکش ژئوپلیتیکی غول‌آسایی دامن زده است. او در تلاش برای افزایش حضور نظامی و ساختار ائتلافی آمریکا در هرکجای ممکن، تنش میان آمریکا با چین و روسیه را به طور چشمگیری تشدید کرده و هزینه اتخاذ چنین تصمیمات سیاسی، کمترین اهمیت را برای او دارد!

نوع رهبری او درست نقطه مقابل خط مشی درون‌گرا و متمرکز بر داخل (مریکا) ترامپ است. در حالی که ترامپ در فضای مجازی با هارت و پورت کردن کلامی و فرضی، همچون تهدید کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی با «آتش و خشم» برای خود شهرتی دست و پا کرده بود، بایدن به معنای واقعی کلمه برای ایجاد بحران‌های نظامی و استفاده از آن برای عرضه اندام مجدد و اعمال قدرت بر متحدان آمریکا آن هم با سیاست «مجموع-صفر»، تعلل نمی‌کند!

درباره به اصطلاح «بالون‌های چینی» یا بشقاب پرنده هم شاهد تمایزی فاحش بین روش دو رئیس جمهور هستیم. بر اساس گزارش‌ها، دولت ترامپ هم مجبور به سر و کله زدن با این بالون‌ها بود اما به این نتیجه رسید که آن را در بوق و کرنا نکند.

دولت بایدن اما باتوجه به اینکه فرصتی طلایی برای تشدید فزاینده تنش‌های نظامی در سطح جهان به دست آورد، تصمیم گرفت تا همه چیز را رسانه‌ای و علنی و در عوض، توجیه دیگری برای افزایش بودجه نظامی آمریکا دست و پا کند. گرچه دمکرات‌ها هنوز هم باید برای تصویب این بودجه به مجلس نمایندگان این کشور که تحت کنترل جمهوری‌خواهان است، فشار وارد کنند اما تهدید از جانب چین درست همان چیزی بود که آنها برای متقاعد کردن جمهوری‌خواهان جنگ‌طلبِ ضدپکن نیاز داشتند.

این اتفاق قبلاً هم رخ داده بود و وقتی عقربه ساعت را به عقب برگردانیم، نمونه آن را در دوره‌ای مشاهده می‌کنیم که بشقاب‌پرنده‌ها در قالب داستان‌های علمی-تخیلی رونق گرفت و در دهه ۱۹۵۰ هم رویت این اشیاء مرموز به نقل هر محفلی بدل شده بود. کسانی که این فرضیه را باور دارند، می‌گویند که دولت آمریکا از دیرباز درباره کشتی‌های فضایی و بشقاب‌پرنده‌ها که به زمین سر زده و می‌زنند، آگاهی داشته اما روی آن سرپوش گذاشته است. این موضوع به فرضیات دیرپا و گمانه‌زنی‌هایی درباره حوادثی همچون «حادثه رازول» در سال ۱۹۴۷( رویت بالونی در ارتفاع بالا) یا ماهیت حقیقی مکان‌هایی همچون «منطقه ۵۱» در ایالت نوادا منجر شد.

با این حال، واقعیت نومیدکننده این است که تمام این داستان علمی-تخیلی، عمده شهرتش را مدیون جنگ سرد، سیاست‌های این عصر و به طور قطع دستاوردهای نظامی آن دوران است.

از اینها گذشته، دهه ۱۹۵۰ و ۶۰، نقاط عطفی در اکتشافات فضایی و فناوری‌های نوین هوایی و موشکی بود. آمریکا در رقابتی تنگاتنگ با شوروی سابق قرار داشت و انواع و اقسام دستگاه‌ها و وسایل نقلیه فضایی را می‌آزمود. مشاهدات مردم از این پدیده جدید به همراه مخفی‌کاری نظامی پیرامون این برنامه‌ها، در نهایت خوراکی خوب برای تخیل مردم آن دوران فراهم کرد؛ خوراکی دلچسب با چاشنی رمز و راز و توهم!

و حالا تاریخ دوباره تکرار می‌شود؛ دولت آمریکا در وهله نخست می‌خواهد شما را از روسیه و چین بترساند. واشنگتن می‌خواهد شما اینطور فکر کنید که آنها رازی را می‌دانند که شما نمی‌دانید و توانمندی‌های جاسوسی سری دارند و از آن علیه آمریکایی‌ها استفاده کرده و بنابراین مالیات مردم این کشور در جای درست (افزایش چشمگیر بودجه نظامی) هزینه می‌شود!

آمریکا با جدیت در حال کسب مجوز برای ایجاد تنش نظامی بوده و نه تنها در تلاش است تا درست پشت مرز روسیه، از اوکراین برای تخریب این کشور استفاده کند بلکه به تشدید تنش در منطقه آسیا-اقیانوسیه و افزایش تعداد پایگاه‌های نظامی هم گوشه چشم داشته و اساساً درصدد نظامی‌سازی یا «ناتوسازی» کل جهان است.

کد خبر 5710271

منبع: مهر

کلیدواژه: واشنگتن راشاتودی دولت بایدن جو بایدن ایالت نوادا سوریه دولت آمریکا دونالد ترامپ روسیه مجلس اوکراین بشقاب پرنده کانادا ترامپ کره شمالی ناتو ایالات متحده امریکا چین جوبایدن روسیه ایالات متحده امریکا سوریه اوکراین زلزله رژیم صهیونیستی ترکیه فلسطین ناتو زلزله ترکیه زلزله سوریه عراق واشنگتن ایران بشقاب پرنده بودجه نظامی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۱۵۱۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرایی بدل شدن اردن به بخشی از سپردفاعی در خدمت صهیونیست‌ها

با توجه به وابستگی تمام عیار اردن به کمک های اقتصادی آمریکا، واشنگتن محدودیتی برای فعالیت های نظامی و اطلاعاتی در اردن ندارد و در همین چهارچوب می توان پی برد که چرا اردن به بخشی از سپر دفاع از رژیم صهیونیستی در مقابل عملیات «وعده صادق» بدل شده بود. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، اردن یکی از اصلی ترین شرکای آمریکا در منطقه غرب آسیا است که روابط عمیق سیاسی، اقتصادی و نظامی با این کشور دارد که این روابط در سال های اخیر از دو جنبه نظامی و اقتصادی تعمیق پیدا کرده است.

اردن از ابتدای شکل گیری در سال 1921 به عنوان تحت الحمایه انگلستان و سپس استقلال از نظام قیمومیت انگلیسی در 1946 تاکنون یکی از کشورهای محور غربی در منطقه عربی بوده است. این کشور در دوره افزایش حضور و نفوذ آمریکایی ها در خاورمیانه طی دهه 1960 میلادی روابط اش را با واشنگتن گسترش داد که پیشران اصلی این روابط برای کاخ سفید موقعیت استراتژیک اردن در شرق فلسطین اشغالی بود.

هرچند اردن همانند کشورهای خلیج فارس دارای نفت نبود، ولی به لطف حضور در کرانه خاوری رود اردن در دوره پس از تشکیل رژیم صهیونیستی اهمیت بالایی در معادلات مربوط به منازعه فلسطین پیدا کرد. از این رو آمریکا در راستای تامین امنیت رژیم صهیونیستی روابط با اردن را نیز به طور ویژه تقویت نمود که در ابتدا جنبه سیاسی، نظامی و امنیتی اولویت این رابطه بوده است.

روابط اردن با آمریکا در دوره به قدرت رسیدن «عبدالله بن حسین» با سرعت بیشتری گسترش یافت و اردن در این برهه به عنوان شریک اصلی آمریکا در منطقه شامات به ایفای نقش پرداخت. موقعیت اردن در این برهه به عنوان پایگاه نظامی و اطلاعاتی آمریکا در بحبوحه اشغال عراق، جنگ سوریه و ... مورد بهره برداری قرار گرفت. این اهمیت نظامی در سایه تشکیل ائتلاف به بهانه مقابله با داعش بیشتر شد و آمریکا به بهانه تشکیل این ائتلاف به روابط نظامی اش با اردن جنبه رسمی بخشید.

تا پیش از تشکیل این ائتلاف گزارش ها و اخباری درباره حضور نظامی و اطلاعاتی آمریکا در اردن برای تاثیرگذاری در سوریه، عراق و حتی لبنان مطرح بود اما با تشکیل ائتلاف به بهانه مقابله با داعش آمریکا پروژه تاسیس پایگاه های نظامی در شمال اردن (نزدیک مرز عراق و سوریه) را با جدیت دنبال کرد. آمریکا در ازای حضور نظامی اش در اردن متعهد شد که سالانه 1.2 میلیارد دلار کمک در اختیار دولت امان قرار دهد که بخشی از این کمک (حدود 500 میلیون دلار) کمک های نظامی است.

آمریکا درحالی از سال 2017 با انعقاد قراردادی 5 ساله متعهد به پرداخت کمک های اقتصادی بیشتر به اردن شد که این کشور بعد از دهه 2000 به دلیل اجرای سیاست های اصلاحات ساختاری نیازمند دریافت وام از صندوق بین المللی پول شد، که این امر مقدمه گرفتاری این کشور در تله بدهی سیستم مالی غرب و به تبع آن وابستگی اقتصادی شدید این کشور شد.

همین وابستگی مالی و اقتصادی اردن منجر به موقعیت ضعیف این کشور در تعامل با آمریکا شد و واشنگتن برای متقاعد کردن دولت امان جهت پذیرش قرارداد نظامی 2021 کار دشواری نداشت. این قرارداد نظامی که به  حضور ارتش آمریکا در پایگاه  های نظامی اردن  در الزرقا و المفرق رسمیت بخشید و علاوه بر این بندهایی درباره معافیت از هرگونه نظارت و بررسی گمرکی، آزادی عمل تام در فعالیت های اطلاعاتی و نظامی، اجازه ورود کشورهای متحد به این پایگاه ها  را اخذ کرد و عملا بخشی از حق حاکمیت اش را به آمریکا واگذار نموده است.

توافقنامه آبی اردن-رژیم صهیونیستی تمدید می‌شود؟درخواست مجدد اردنی‌ها برای قطع روابط با رژیم صهیونیستی

 

از همین رو می توان انتظار داشت که با توجه به وابستگی تمام عیار اردن به کمک های اقتصادی آمریکا، واشنگتن محدودیتی برای فعالیت های نظامی و اطلاعاتی در اردن نداشته و نخواهند داشت. در همین چهارچوب می توان پی برد که چرا اردن به عنوان سپر دفاع از رژیم صهیونیستی در عملیات وعد صادق عمل کرد.

انتهای پیام/

دیگر خبرها

  • اقرار مقام ارشد نظامی انگلیس به ضعف دفاعی این کشور در برابر حملات موشکی
  • اعتراف کی‌یف به دستاورد‌های نظامی روسیه
  • دستور روسیه برای افزایش تولید تسلیحات
  • لاپید: نتانیاهو هیچ بهانه‌ای برای رد توافق تبادل اسرا ندارد
  • بلینکن در دیدار با هرتزوگ: آمریکا اکنون خواهان آتش‌بس است
  • چرایی بدل شدن اردن به بخشی از سپردفاعی در خدمت صهیونیست‌ها
  • قطب‌نمای «بصیرت» کشور را در برابر تهدیدات بیمه می‌کند
  • حضور ویرانگرِ آمریکا | افغانستان
  • چین: فیلیپین اراده پکن برای حفاظت از حاکمیت خود را به جالش نکشد
  • خیز اصلاح طلبان رادیکال به سوی خیابان به بهانه طرح نور/ روزنامه آرمان ملی: مسئله مذاکره با آمریکا و حجاب باید حل شود!